موضوعات
آرشيو وبلاگ فراه داټ کام خبری، فرهنگی، اجتماعی، معلوماتی و... 14 / 6 / 1390برچسب:, :: 12:26 :: نويسنده : همایون ذهین
وعده های نماینده گان فراه و قضاوت مردم گزارشی اندر باب عملی شدن یا نشدن وعده های نماینده گان پارلمانی ولایت فراه در ششماه کاری به اساس قضاوت های مؤکلین شان: گزارش: محمد همایون ذهین/ پژواک / اسد 1390 بر اساس نفوس تخمینی، فراه پنج نفر سهمیه برای پارلمان دارد. این پنج نفر که در نتیجه انتخابات 27 سنبله سال گذشته (1389)، حالا بعضاً به اثر آرای مردم و عدۀ هم در نتیجه تقلبات گسترده ای که در ولسوالی های نا امن، صورت گرفت، افتخار حضور در پارلمان کشور را که به گفته خوشان از آرزوهای دیرینۀ شان بوده است، را حاصل نمودند و قرار ذیل اند:
که نامبردگان هماکنون مسئولیت بزرگ و خطیر ملی و رسمی شان را به نمایندگی از مردم فراه در پارلمان کشور به دوش دارند. ششماه از دور دوم کار ولسی جرگه سپری شده است. مردم فراه دوره کمپاین انتخاباتی و وعدهای چرب و نرم و حتی بالاتر از صلاحیت هایشان را خوب به یاد دارند. یکی میگفت من بند بخش آباد فراه را اعمار می کنم! دیگری وعده قیریزی سرک های خامه شهر و دیگری روشن کردن خانه ها و شهر تاریک فراه را بوسیله برق وارداتی و دیگری هم وعده فراهم کردن بورسیه های تحصیلی برای جوانان و ... را مژده می دادند، تا رای مردم را بدست بیاورند. از دید قانون وظایف اعضای پارلمان واضح است که آنها وضع کنندگان قانون هستند و همچنان نظارت از اجرای قانون و فعالیت های قوه اجرائیه کشور بُعد دیگر از صلاحیت های آنها است. وکیل صاحبان محترم در دوره کمپاین انتخاباتی وعده های که مطلقاً مربوط به قوه اجرائیه دولت می شود. را شعار می دادند، از دید قانون چنین وعده های که در بالا ذکر شد کاملاً وعده های پُوچ و بی مورد است اما زیاد هم بی جا نیست بخاطری که در سطح مرکز در بین قوه اجرائیه (کابینه حکومت) و قوه مقننه دقیقاً معاملات دوطرفه وجود دارد. چون وزرای کابینه محتاج رای اعتماد نماینده گان اند بناً بر هر خواسته آنها را صِحّه می گذارند و می پذیرند یعنی اگر نماینده های پارلمان وعده اعمار بند «بخش آباد فراه» و یا ایجاد پروژه های برای ساخت و ساز را هم داده باشند باز هم دور از واقعیت نیست. چون نامزد وزرا حاضر اند بخاطر کسب رای نماینده گان هر خواسته آنها را قبول کند. و نماینده ها به آنچه در دوره کمپاین انتخاباتی برای مؤکلین شان وعده داده بودند جامه عمل بپوشند. در این رابطه گزارشی را تهیه نمودیم تا نظرات مردم و شهروندان ولایت فراه را از طیف های مختلف که در انتخابات شرکت کردند را در مورد چگونگی عملی شدن یا نشدن وعده های نمایندگان شان داشته باشیم. از همین خاطر با تعدادی زیادی از طیف های مختلف اجتماعی اینولایت طی یک پرسشنامۀ، مصاحبه های داشته ایم که اینک ذیلاً نظرات و مصاحبه های چند تن آنها از این قرار اند: محمد هاشم (بیان) یکتن از دوکانداران شهر فراه است و چنین می گوید: نماینده گان فعلی در دوره کمپاین انتخاباتی برای مردم و مؤکلین شان وعده و امید های فراوان می دادند اما تا امروز هیچ حتی ارتباطی هم با مؤکلین شان ندارند. بعوض ارتباط با مردم و مؤکلین و کسانیکه برایشان رای داده اند، ارتباط شان با مقامات دولتی بیشتر است. «آنها افتخار دارند که با مقامات دولتی نشست و برخاست داشته باشند و اما از مؤکلین خود بی خبر اند» آقای بیان می گوید که چون نماینده شان در طول این ششماه نتوانسته به وعده های خود جامه عمل بپوشد بناً از استعمال رای خود برای چنین افرادی ابراز پشیمانی می کند. او می گوید که از سیستم انتخابات ناراضی نیست و در انتخابات دور سوم پارلمانی نیز شرکت خواهد کرد اما اگر این نماینده ها نتواند در طول چند سال آینده مانند نماینده های دوره قبل اعتماد مردم را بدست بیآورند، برای بار دوم برایشان رای نخواهد داد. آقای بیان در رابطه به کار و بار و معاملات غیر قانونی نماینده گان می گوید: چون من با دولت و مقامات دولتی سرو کار خاصی ندارم بناً در ارتباط به معاملات غیر قانونی نماینده ها، دست داشتن یا نداشتن شان در کِشت و قاچاق مواد مخدر و یا هم غصب زمین های دولتی یا شخصی توسط نماینده ها معلومات ندارم و نمی توانم در این مورد قضاوت کنم. امکان دارد چنین مواردی موجود هم باشد اما من خبر ندارم. آقای بیان می گوید یکتعداد از نماینده گان پارلمان قبلی که در پارلمان کنونی نیز هستند، در دوره پیش از تطبیق پروژه های انکشافی و بازسازی که توسط شرکت های ساختمانی صورت می گرفت سهمگیری می کردند و در این دوره نیز شاید به چنین اعمالی دست بزنند. اما وی از نماینده یا مورد مشخصی در این زمینه نام نمیبرد. عبدالرحمن ژوندی یکی از فعالین مطبوعات در فراه است. او می گوید اگر چه روابطی که در دوره کمپاین انتخاباتی بین وکیل و مؤکل وجود داشت فعلاً نیست مگر به باور وی یکتعداد از نماینده های فعلی هستند که تا هنوز روابط خوبی با مؤکلین شان دارند و به مشکلات و خواسته های مؤکلین شان جوابگو هستند. آقای ژوندی بعضی از وعده های نماینده گان را در دوره کمپاین، چون ساختن بند بخش آباد، قیر ریزی سرک ها و همچون مسائلی که مطلقاً مربوط به قوه اجرائیه دولت است را خنده دار و مُضحِک می داند. وی می گوید هر چند هنوز فقط ششماه از شروع کار پارلمان جدید سپری شده و برای قضاوت کردن زود است چون پارلمان تا هنوز مشکلات داخلی خود را حل نکرده اند، اما کارکرد های نماینده ها ی فعلی را در ششماه اخیر مساوی با صفر می داند چون به باور وی آنچه را نماینده های فعلی پارلمان در دوره نامزدی شان وعده داده بودند تا بحال هیچ کدام عملی نشده است. ژوندی می گوید که از استعمال رای خود راضی است. چون اصلاً اشتراک در انتخابات وظیفه ملی هر افغان می باشد. وی می گوید شاید برای کسی که من رای داده ام به پارلمان راه نیافته باشد اما من رای خود را برای کسی داده ام که او اهلیت داشته است. از همین سبب هم از رای خود راضی هستم. آقای ژوندی گفت که در انتخابات دور آینده شرکت می کند اما به هیچ وجه به نماینده های موجوده رای نخواهد داد چون به باور وی کسانیکه باید به پارلمان می رفتند. راه نیافتند و نماینده های فعلی اهلیت کار در پارلمان را ندارند. مرضیه کریمی یکتن از شهروندان فراهی است که در انتخابات پارلمانی سال گذشته به امید اینکه با انتخاب نماینده خود در پارلمان بتواند آنچه را که بعنوان یک شهروند افغان برای رفاهیت زندگی حق دارد در تبانی با حکومت و قوه اجرائیه برایش مساعد گردد، اشتراک کرده و رای داده است؛ وی میگوید که از انتخاب خود راضی نیست و در انتخاب خود دچار فریب خورده گی شده است. خانم کریمی: «چون برای کسی که من رای دادم در ابتدا برخورد و روابط بسیار خوب داشت و وعده های زیادی برای ما می داد اما فعلاً من فکر می کنم که اصلاً ما در پارلمان افغانستان نماینده ای نداریم.» کریمی می گوید چون در دو دوره انتخابات سپری شده پارلمانی بازی خورده و هر آنکس را که بالایش اعتماد کرده و برای او رای داده است، بعداً هیچ کاری نکرده و وعده خلاف شده است، بناً در انتخابات دور بعدی هیچ اشتراک نمی کند، مگر اینکه شخص واقعاً شایستۀ ظهور کند. شاه محمود جلالی یکتن از فارغ التحصیلان صنف دوازده هم لیسه شیخ ابونصر فراهی است. او مدعی است که نماینده های پارلمان بعوض رسیدگی به عملی شدن وعده های خود و کسب رضایت مؤکلین شان، مصروف یک رقابتی بخاطر مقرری اقارب خویش در ادارات مهم و پُر درآمد چون گمرک فراه هستند. او می گوید که چنین مواردی را خودش چشم دید، دیده است و سراغ دارد ولی به صورت مشخص از کدام نماینده ای نام نمیبرد جلالی می گوید: «نماینده های خودشان می فهمند که کی های هستند» او همچنان می گوید یک نفر از نماینده های هر ولایت در پارلمان مسئول توزیع بورسیه های تحصیلی کشورهای خارجی تعیین شده است که قرار معلومات او مسئول بخش فراه آقای عبدالصبور خدمت میباشد. به گفته وی این بورسیه ها باید با شفافیت کامل به اساس رقابت آزاد بین فارغین ممتاز مکاتب توزیع گردد که اینچنین نیست! به گفته او در این اواخر برای 7 هفت نفر سهمیه بورسیه کشورهای خارجی به ولایت فراه آمده بود که فعلاً معلوم نیست که چه کسانی به این بورسیه ها رفته اند. او همچنان می گوید در تعیین و توزیع بورسیه های تحصیلی، نماینده های پارلمان، ریاست معارف، مقام ولایت و شورای ولایتی نقش و مسئولیت دارند که آنها صرفاً کسانی را که از اقارب نزدیک خودشان هستند به این بورسیه ها روان می کنند و جوانان با استعداد، مُستعِد و مستحق از این چانس ها بی خبر می مانند. سید احمد حدوداً 60 سال عمر دارد، دوکاندار شناخته شده شهر و یکی از فعالین جامعه مدنی در این ولایت است. وی چنین می گوید: «پارلمانی که فعلاً موجود است از روز ایجاد تا به فعلاً آنها نتوانسته اند که مشکلات درون پارلمانی خود را حل بکنند، این کار آنها باعث شده که کشور را به یک بحران سیاسی روبرو کند، تضاد های فی مابین سه قوه دولت؛ مقننه، قضائیه، و اجرائیه حالتی را بوجود آورده که مردم افغانستان را به یأس و نا امید مواجه ساخته اند بناً وکلای که نتوانستند تا بحال مشکلات و جنجال های داخلی خود را حل بسازند پس آنها کی مجال پیدا کردن که به مردم و ملت خدمت بکنند تا وعده های شان عملی گردد.» به گفته ایشان نماینده های پارلمان در طول این ششماه هیچ دستآوردی که نشان بدهد که نماینده ها به وعده های خود جامه عمل پوشیده نداشته اند. به باور سیداحمد دو نماینده که در سنا افغانستان به نمایندگی از مردم فراه وجود دارند (آقای گل احمد اعظمی و خانم بلقیس روشن) نسبت به نماینده های پارلمان دست آوردهای بیشتر برای مردم فراه داشته و همیشه به فراه سفر میکنند و با مؤکلین شان دیدو بازدید و از مشکلات مردم خود را با خبر میسازند. به گفته وی 5 پنج نفر نماینده پارلمان در طول این ششماه، صرفاً مصروف زد و بندهای سیاسی بخاطر کسب چوکی های برای اقارب و دوستانشان که با آنها ارتباطات شخصی دارند بوده. به گفته وی فعلاً اکثر کارمندان مدیریت گمرک فراه از اقارب نزدیک نماینده های فعلی پارلمان هستند. که اینها به مجرد راه یافتن به پارلمان اقارب شان را بدون سپری کردن امتحان رقابت، به اساس فرمان وزارت مالیه به اثر فشار و زدو بند های فی مابین نمایندۀ پارلمان و وزارت مالیه تعیین بست شده اند. البته در این مورد یکی از مقامات کمیسون مستقل اصلاحات اداری در ولایت فراه که نخواست نامش گفته شود این چنین موضوعی را کاملاً رّد میکند و میگوید که نماینده فعلی پارلمان از آنها هیچ وقت چنین تقاضا مقرری را نداشته است. شایان ذکر است که بر اساس معلومات ابتدایی فعلاً اکثر کارمندان مدیریت گمرک فراه از اقارب و بسته گان نزیک چند نماینده پارلمان هستند. از آقای سید احمد به بعنوان یکی از فعالین کنجکاو جامعه مدنی در سراغ داشتن موارد غصب زمین های دولتی یا شخصی توسط نماینده های پارلمان سوال شد، در پاشخ گفت چنین مواردی را خودش به صورت مشخص و چشم دید، ندیده است اما او باور دارد که نماینده های پارلمان از ریاست شاروالی فراه نمرات زیاد زمین را بنام اقارب خود گرفته اند و شاروالی هم چون از این بابت احساس خطر می کند ناگزیر برایشان نمرات زمین داده اند. وی می افزاید که عده ای از نماینده های پارلمان را سراغ داردکه به مانند دلالانی اند که عریضه های غیر قانونی بعضی تجار و مردم را می گیرند و کارشان را در وزارتخانه ها خلاص می کنند و بعداً سهم خود را هم می گیرند. او میگوید چنین موارد خودش بعنوان کسی که از فعالیت سیاسی دولت و نماینده های پارلمانی اطلاعات مؤثق را بدست دارد، عملاً دیده است اما بدلیل اینکه نماینده های پارلمان از گفته های وی ناراحت نشوند از کدام وکیلی بصورت مشخص نام نمیگیرد. او می گوید که عده ای از این نماینده ها به اساس تقلبات گسترده ای که انجام دادند به پارلمان راه یافتند و عده ای هم با وعده های کلان عوام فریبی کرده و مردم را بازی دادند، «پس وی چنین افرادی از مردم فراه نماینده گی کرده نمی تواند.» همچنان مصاحبه های زیادی از مردم داشتیم که در مجموع اکثراً هم نظر اند و کار کرد های نماینده های فعلی را در ششماه اخیر هیچ می دانند، اما به علت تراکم و مشابه بودن نظرات از آوردن مصاحبه های دیگر مردم در این جا خوداری کردم. برای جمع بندی نظرات مردم دنبال یکی از کارشناسان این بخش می گشتم که آقای احساس/ فرید احساس، یکی از فعالین جامعه مدنی و آگاه مسائل سیاسی و اجتماعی در این ولایت را سراغ کردم. در اخیر پای صحبت های ایشان می نشینیم: خُلص تحلیل آقای احساس: با توجه به اینکه در طول ششماه کاری نماینده های ما دستآورد خاصی برای عملی کردن وعده های خود نداشته، به نظر من شاید نماینده های سایر ولایات هم چنین باشند. مگر هنوز برای قضاوت کردن در ارتباط به عملی شدن یا نشدن وعده های نماینده گان زود است چون تا به فعلاً پارلمان در مجموع با بحران و مشکلات داخلی خود و درگیری های که فی مابین پارلمان، رییس جمهور و قوه قضائیه بر سر مشروعیت خود نماینده های پارلمان موجود است، برای وکیل چنین فرصتی را نداده است، مگر با توجه به دلایلی که گفتم، وکلای ما بسیار ضعیف عمل می کنند. آقای احساس نیز مانند عده ای دیگر مردم از کارگرد های دو نماینده مشرانو جرگه (خانم بلقیس روشن و آقای گل احمد اعظمی) رضایت دارد و میگویند این دو نماینده مردم فراه که در سنا هستند بر خلاف نماینده های دور قبلی سنا بسیار آدم های فعال هستند و هر ماه یا دوماه به فراه می آیند و به مشکلات مردم و آنچه را که مردم میخواهند به گوش دولت میرسانند. آقای احساس نماینده های فعلی پارلمان را به دو طیف تقسیم بندی میکند یک طیف کسانی که نماینده های فعال و کسانی که میخواهند واقعاً برای مردم خدمت بکنند و طیف دوم کسانی که به زور تقلب به پارلمان رفته اند و طبعاً همیشه کوشش دارند تا از قدرت که دارند سوء استفاده بکنند. آقای احساس در ارتباط به مصلحت نماینده پارلمان در تقرری های میگوید چون فعلاً بافت سیاسی افغانستان قسمی است که حیات اداری سیاسی بدون مصلحت امکان پذیر نیست و دلیل دیگر اینکه جامعه ما یک جامعه سنتی است بناً در جوامع سنتی مصلحت حرف اول را می زند. به باور آقای احساس تحداب مصلحت در کنفرانس بُن گذاشته شد و فعلاً در هر عرصه نظام و حکومتداری مصلحت ها وجود دارد و هیچ کس نمیتواند ادعا کند که او کاملاً قانونی عمل میکند بناً مصلحت های نماینده های پارلمان نیز با توجه به قدرتی که دارند حتماً است و پذیرفتنی می باشد. مگر ایشان بصورت مشخص از کدام مورد یا کدام نماینده خاصی که سراغ داشته باشد نام نمیگیرد.
نظرات شما عزیزان:
|
||
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
تبادل
لینک هوشمند
|
||